Wikidata:Lexicographical data/Glossary/nl

• Overview
• Documentation
• Development
• Tools
• Support for Wiktionary
• How to help
• Statistics
• Lexemes
• Discussion

Wikidata:Lexicographical data

• Vorm is de grammaticale realisatie van een lexeem. Dit omvat allerlei verbuigingen. Het Engelse werkwoord "run" wordt bijvoorbeeld "running" als een aanwezig deelwoord en "runs" in de 3e persoon enkelvoud. De rol van elke vorm wordt aangegeven door grammaticale kenmerken. Een vorm is een subentiteit. Het bevat een ID, een representatie, een ongeordende (mogelijk lege) lijst van grammaticale functies en een lijst met vorm verklaringen. Een vorm heeft een ID die begint met het ID van het lexeem waartoe het behoren, gevolgd door een koppelteken ("-") en een "F", gevolgd door een natuurlijk getal in decimale notatie: bijvoorbeeld L123-F7. Dit voorkomt verwarring van verschillende vormen in verschillende lexemen.
• Vorm verklaring is een verklaring dat de form of zijn relaties met andere vormen beschrijft of items (bijv. IPA, uitspraak audio).
• Gloss (brede betekenis) is een natuurlijke definitie van een betekenis (sense) (zie gloss (Q1132324)). Gloss, ook wel korte beschrijving, is een niet-lege ongeordende verzameling van string/taal paren. Elk van de paren of het stringgedeelte daarvan kan ook een Gloss (enge betekenis) worden genoemd. Het biedt definitie in verschillende geheel verschillende talen. Een Frans woord kan bijvoorbeeld een gloss hebben in het Frans, naast een gloss in het Duits.
• Gloss taal wordt voorgesteld met een taalcode.
• Grammaticale functie een specificatie onder welke voorwaarden of in welke syntactische rol die bij een vorm wordt gebruikt. Ze worden weergegeven als een ongeordende (mogelijk lege) verzameling van items.
• Taalː zie gloss taal en lexeem taal.
• Taalcode is een code die letters of cijfers toewijst als id's of classificatoren voor talen (zie language identifier (Q2092812)). De geldige taalcodes in lexicografische gegevens zijn meestal een subset van geldige (BCP 47) IETF language tag (Q1059900), maar een superset van label talen. Het kan een labeltaal en een optionele subtag hebben voor privégebruik met het formaat -x-Q######.
• Lemma (brede betekenis) is de canonieke, woordenboek- of citatievorm van een woord (zie lemma (Q18514)). Bijvoorbeeld "run", "runs", "run" en "running" zijn vormen van hetzelfde lexeem, met "run" als het lemma. Lemma's zijn geen eenvoudige strings, maar een niet-lege ongeordende verzameling van string/spellingvariant paren, elk van de paren of het stringgedeelte daarvan kan ook een Lemma (enge betekenis) worden genoemd. Daarom kan een lemma woorden in meerdere orthografieën bevatten. Het Lemma voor de Engelse zelfstandig naamwoord kleur zou bijvoorbeeld "colour" bevatten voor Brits Engels en "color" voor Amerikaans Engels.
• Lexeem is een lexicaal element van een taal, zoals een woord, een zin of een voorvoegsel (zie lexeme (Q111352)). Het bestaat uit een reeks vormen die door een enkel woord in één taal worden genomen, en woorden in elke variant orthografieën daarvan. De Engelse zelfstandige naamwoorden "color" en "colour" en hun meervoudsvormen "colors" en "colours" worden bijvoorbeeld als één lexeem beschouwd, terwijl het Engelse zelfstandig naamwoord "color" en het werkwoord "color" twee lexemen zijn. Elk lexeem is een entiteit en wordt opgeslagen in een pagina in de namespace "Lexeme"; het bevat een voorvoegsel id (zoals L123), een lemma, een lexeem taal, een lexicale categorie, een lijst van lexeem verklaringen, een lijst van vormen en een lijst van betekenissen.
• Lexeem taal ː De taal waartoe een lexeem behoort. Wordt aangeduid met een item.
• Lexeem verklaring is een verklaring niet specifiek voor een vorm of betekenis (bijv. afgeleid van of grammaticale geslacht of syntactische functie)
• Lexicale categorie is een indeling van lexemen in categorieën die vergelijkbare grammaticale eigenschappen hebben (zie part of speech (Q82042)), ook bekend als onderdeel van spraak in de grammatica. Het wordt aangeduid met een item, bijvoorbeeld noun (Q1084) en verb (Q24905).
• Representatie (brede betekenis) is de geschreven tekst van een vorm. Net als lemma's zijn representaties geen eenvoudige tekenreeksen, maar een niet-lege ongeordende verzameling van string/spellingvariant paren, elk van de paren of het stringgedeelte daarvan kan ook een Representatie (enge zin) worden genoemd.
• Betekenis is een verschillende betekenis van een lexeem die het in een tekst kan vertegenwoordigen. Er kan een willekeurig aantal betekenissen worden gedefinieerd, hoewel elk lexeem er minstens één moet hebben. Een zin is een subentiteit; het bevat een ID, een korte beschrijving (gloss) en een lijst van betekenis verklaringen. Betekenissen hebben ID's die beginnen met de ID van het lexeem waartoe ze behoren, gevolgd door een koppelteken ("-") en een "S", gevolgd door een natuurlijk getal in decimale notatie: bijvoorbeeld L123-S4.
• Betekenis verklaring is een verklaring dat de betekenis of zijn relaties met andere vormen beschrijft of items (bijv.vertaling, synoniem, antoniem, connotatie).
• Spellingvariant is de specifieke spelling van een lemma of representatie, bijvoorbeeld Brits Engels (en-gb) en Amerikaans Engels (en-us) zijn verschillende spellingvarianten. Een spellingvariant wordt weergegeven als een taalcode.
• Subentiteit is een vorm of een betekenis. Ze zijn een speciaal soort entiteit en kunnen worden gebruikt in verklaringen, maar ze hebben niet hun pagina. In plaats daarvan wordt alle informatie van een subentiteit opgeslagen in de pagina van het lexeem waartoe een subentiteit behoort. Elke subentiteit is functioneel afhankelijk van één lexeem.